تصویب نامه ها :
1- تصویبنامه راجع به تفویض اختیارات دولت به وزیران عضو شورای اقتصاد
2- تصویبنامه راجع به الحاق رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان و رییس بنیاد شهید و امور ایثارگران استان به ترکیب اعضای شورای برنامهریزی و توسعه استان
3- تصویبنامه در مورد برگزاری اولین گردهمایی بینالمللی پیشگیری و درمان استئوپروز
4- تصویبنامه راجع به الحاق کشورهای جمهوری ترکیه وجمهوری اوکراین به موافقتنامه بین دولتی راجع به کریدور(دالان)حمل ونقل بینالمللی شمال ـ جنوب
5- تصویبنامه درخصوص برگزاری چهارمین گردهمایی منطقهای سلامت الکترونیک با موضوع پیادهسازی پرونده الکترونیکی سلامت
6- تصویبنامه راجع به برگزاری گردهمایی بینالمللی گمرک و فنآوری اطلاعات
آئین نامه ها :
آییننامه چگونگی هزینه وجوه حاصل از محل هدایای مستقل و حق التولیه و حق النظاره و اداره امور اماکن مذهبی
اصلاح آیین نامه:
اصلاح ماده (10) آییننامه اجرایی ماده (201) قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
مصوبات مجلس شوراى اسلامى > موافقتنامه ها:
1- قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری تونس به منظور اجتناب از اخذ مالیاتمضاعف درمورد مالیات بردرآمد
2- قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایهگذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولتجمهوری دمکراتیک خلق الجزایر
آراى هیات عمومى دیوان عدالت اداری:
1- رای شماره ۳۷۹ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درخصوص ابطال قسمتی از بند یک مصوبه شماره 59962/ت30051هـ مورخ 18/11/1382 هیأت وزیران
رأی هیأت عمومی
حکم مقرر در ماده واحده قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب 1374 مقید تکلیف دولت به پرداخت عیدی به کلیه کارکنان دولت به منظور مساعدت به آنان در جهت تأمین قسمتی از هزینه خاص ایام عید نوروز بدون ذکر قیود و شروط خاص است. بنابراین مقید نمودن پرداخت کمک مزبور به کارکنان دولت به قید و شرط رضایت از خدمات آنان مغایر هدف و حکم صریح مقنن است و بدین جهت عبارت «به شرط رضایت از خدمات آنان» از متن مصوبه فوقالذکر ابطال و حذف میشود.
رییس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ علی رازینی
رأی هیأت عمومی
نظر به قانون استفساریه درخصوص تبصرههای (1) و (3) ماده 2 قانون نظام هماهنگ حقوقی بازنشستگی و وظیفه مصوب 1373 که مقرر داشته است « تبصرههای (1) و (3) ماده 2 قانون نظام هماهنگ حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب 23/6/1373 ناظر برآن دسته از قضات و اعضاء هیأت علمی است که تا تاریخ 1/1/1374 بازنشسته، از کارافتاده و یا فوت شدهاند و صرفاً جهت تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه از کارافتادگی و وظیفه وراث آنان در تاریخ 1/1/1374 به تصویب رسیده و شامل افزایشهای آتی آنان نمیگردد و افزایش حقوق بازنشستگی و وظیفه از کارافتادگی و وظیفه وراث آنان بعد از تاریخ 1/1/1374 تابع قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.» بنابراین افزایش حقوق بازنشستگی اعضاء هیأت علمی دانشگاهها که قبل از سال 1374 بازنشسته شدهاند برمبنای ضرایب جداول حقوقی سنوات بعد از بازنشستگی و پرداخت آن براین اساس فاقد مجوز قانونی میباشد و دادنامه شماره 1192 مورخ 23/9/1381 شعبه پنجم تجدیدنظر مشعر برفسخ دادنامه بدوی و رد شکایت شاکی در این زمینه صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
رییس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ علی رازینی
رأی هیأت عمومی
درخصوص تعارض اول اعلام شده از حیث توجه و عدم توجه به سازمان مدیریت و برنامهریزی درخصوص دعاوی مطالبه حق اشعه آراء شعبه 21 و سایر شعب متعارض تشخیص و با توجه به اینکه پرداخت حقوق و مزایای کارکنان دولت برعهده وزارتخانهها و سازمانهای متبوع کارکنان مزبور میباشد و اقامه دعوی به خواسته حقوق و مزایای مذکور بطرفیت سازمان مدیریت و برنامهریزی مبنای قانونی ندارد، دادنامه شماره 259 مورخ 28/2/1381 صادره از شعبه 21 دیوان که در مورد شکایت علیه سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور قرار رد صادر نموده است صحیح و موافق قانون تشخیص داده میشود.
درخصوص اعلام تعارض دوم از حیث استحقاق برخورداری از حق اشعه بشرح زیر اتخاذ تصمیم گردید:
الف ـ با عنایت به تفاوت موضوع شکایت مندرج در پرونده کلاسه 80/469 شعبه دهم بدوی دیوان و اینکه تفاوت مدلول رأی این پرونده با سایر دادنامههای فوقالذکر مبتنی بر استنباط معارض از حکم واحد قانونگذار درخصوص مورد نیست و تناقضی در این خصوص وجود ندارد، آراء متناقض تشخیص داده نشد و موردی برای رسیدگی و اظهارنظر در قلمرو ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری از این جهت وجود ندارد.
ب ـ درخصوص اعلام تعارض آراء بین دادنامههای صادره از شعبه اول و دادنامه صادره از شعبه 13 که شکایت شاکی را وارد دانسته و آنان را مستحق دریافت حق اشعه در حد اعلام شده در دادنامه دانستهاند و دادنامههای صادره از شعب 18 و 6 که دعوی مشابه شاکی را مردود اعلام نمودهاند، صرفنظر از اینکه خوانده دعوی در همه این آراء یکسان نیست که در این خصوص در ضمن قسمت اول دادنامه اتخاذ تصمیم شد و صرفنظر از اینکه خواهان مستحق 50% حقوق و مزایا باشد یا میزان کمتر از آن به اختیار دستگاه صادر کننده کافی است که در این خصوص مسئله مشمول رأی وحدت رویه شماره 91 مورخ 27/3/1380 میباشد. منحصراً از جهت اینکه سه دادنامه اول خواهان را مستحق دریافت حق اشعه دانسته و دو دادنامه بعدی رأی به عدم استحقاق وی دادهاند تعارض بین آراء محقق تشخیص داده شد و نظر به اینکه حکم مقرر در بند 4 ماده 20 از فصل پنجم قانون حفاظت در برابر اشعه مصوب 68 در باب پرداخت فوقالعاده کار با اشعه تا 50% حقوق و مزایا و عنایت به مقررات قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب شهریور ماه 1370 درخصوص لزوم پرداخت فوقالعادههای قانونی کارکنان دولت با رعایت مبانی و مآخذ مقرر در قانون اخیرالذکر دادنامههای شماره 595 مورخ 22/4/1377 و 2153 مورخ 23/4/1383 شعبه اول بدوی و دادنامه شماره 1363 مورخ 14/7/1381 شعبه سیزدهم بدوی دیوان در حدی که مبین این معنی است موافق اصول و موازین قانونی میباشد. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده 20 اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری در موارد مشابه برای شعب دیوان و سایر مراجع ذیربط لازم الاتباع است.
رییس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ علی رازینی